Even Bolivia in het kort! Het is echt een leuk land met zoveel leuke dingen om te doen! We hebben nu nog maar 10 dagen om te reizen, dus ik probeer het maar kort te houden, want voordat jullie het weten zijn we toch weer terug!

Begonnen in Copacabana bij Lake Titicaca, het hoogst bevaarbare meer ter wereld. Geen krappe bikini´s en hoge temperaturen, maar een beetje kou en vrouwtjes met bolhoedjes en lange rokken. Daar een dagje gebleven en naar Isla del Sol gegaan. Eilandje met mooi uitzicht.
Na Copacabana bus richting La Paz genomen. La Paz lijkt in eerste instantie heel erg groot, maar het centrum valtwel mee. Leuke straatjes, hele grote markten, zo groot heb ik ze nog nooit gezien.Alles heeft zijn eigen afdeling, je kunt er zelfs lange bruine staarten kopen van echt haar. Ook heb je er de heksenmarkt, waar jeeen dode foetusvan een Lamakunt kopen (begraaf je onder je nieuw gebouwde huis voor goed geluk!). En allerleiandere frutsels om een beter leven te krijgen.

We zijn ongeveer een week in La Paz gebleven. Bart en ik hebben allebei andere dingen gedaan.Bart heeft deHuayna Potosi beklommen (6088 meter). In 3 dagen tijd met ijsklimmen en een bijltje erbij helemaal naar de top. Hij had alleen de eerste dag al zijn broek verkeerd om aan en had de bijnaam´senor no pipi´gekregen. Blijft leuk om te gebruiken! Ik was naar de hoogste skipiste ter wereld gegaan op 5300 meter. Tot een jaar of 5 geleden was het volgens mij nog mogelijk om te skieen, maar door de opwarming van de aarde kon dat helaas niet meer. Maar super mooi uitzicht, grote kuddes met lama´s.. helaas geen camera bij me, die had Bart. Maar zo mooi! Er zijn mensen die de hoogte slecht aankunnen. Zo was er een vrouw die gelijk aan de zuurstoftank moest, ik had alleen last van spaghetti benen en Bart.. die is geboren voor de hoogte, die heeft nergens last van! In La Paz heeft Bart nog de death road bereden met de fiets. De meest gevaarlijke weg ter wereld waar om te zoveel tijd mensen naar beneden rijden. Zo was er nog een Engelse jongen in mei die te hard door een bocht ging en zo het ravijn in fietste. Ik zag het niet zo zitten met mijn hoogtevrees. Dus ik ben naar het worstelen gegaan. Cholita worstelen met vrouwen en mannen tegelijk, was wel grappig om te zien. Beetje ala hulk Hogan stijl.

Na een week in la Paz te zijn geweest en te veel te hebben gewinkeld, zijn we naar de pampas gegaan. De lage vlaktes zijn dat. Of vliegen of met de bus (bus is een hobbelige 18 uur langs het ravrijn). Wij kozen voor de bus natuurlijk, lekker goedkoop! Wat een hel. Maar goed, we kwamen aan in Rurrenabaque en daar was het weer zomer! We hebben namelijk de hele tijd wat kouder weer hier, handschoenen en muts op. Maar bij de pampas dus niet! Dat ligt een stuk lager. We zouden een driedaagse tour doen.Met een bootje de rivier af en we sliepen in een junglelodge. Beetje primitief, maar erg gezellig. Nog met4 fransen en een stelletje Ieren. We hebben met kaplaarzenaan naar Anaconda´s gezocht. Na een lange zoektocht kwamenwe er eindelijk een tegen. Daarna nog piranha´s gevist en opgegeten. En echt overal alligators en kaaimannen, ik denk dat we ze elke 20 seconde langs de rivier wel zagen. Wil je wildlife zien, dan moet je daar heen gaan.Ook nog gekke vogels en capibara´s gezien (eigenlijk gewoon grote ratten). Na de 3 dagen pampas, maar weer de comfortabele bus teruggenomen, en 18 uur rechtop gezeten. Beetje slaaptekort.

Daarna wer terug naar ons fijne hostel in la Paz gegaan. Hoe toevallig.. maar daar kwamen we onze Ierse vrienden weertegen, we sliepen in dezelfde dorm als hen.Ik voelde me niet goed, had de laatste dage slecht geslapen, duizelig enovergeven (had zo´n gevoel dat dat door de malaria pillen kwam die ik precies in die week slikte). Dus vroegnaar bed. Ciaren de Ier had me zijncomputer gegeven dus ik kon voor het eerst in bijna een half jaar gewoon een film in bed kijken! Je wil gewoonniet weten hoe erg je dat mist, ik waardeer dat nu zo erg.Luxe.. ik kijk er toch wel naar uit! Na 2 dagen met de Ieren rond te hebben gehangen, zijn we naar beneden afgereisd, naar de stad Potosi.

Potosi, stad van de mijnen. Was vroeger ontzettend rijk. Omdat ik nog niet helemaal lekker was, heeft Bart alleen een mijnentour gedaan. Dat was behoorlijk indrukwekkend.Veel mannen in potosi werken in de mijnen, 6 dagen in de week, soms wel 12 uur per dag. Ookhun kinderen van 13 jaar. Ze kouwen op cocabladeren om het vol te houden, dat geeft ze meer energie.Dat is trouwens best smerig, die cocabladeren. Wel drinken we veel coca thee, das erg lekker. Maar de mijnen dus, Bart moest door kleine gangetjes kruipenwaar de mijnerwerkers aan het werk waren. Een hoop gifitge stoffen zijn er. De mijnwerkershebben een lage levensverwachting door het zware werk.Wel verdienen ze de helft meerdan anderen die bijvoorbeeld in een restaurant werken. Naderhand werd er nog dinamiet afgestoken.

Na Potosi, bus genomen naar Uyuni. Vanuit daar zouden wenaar de zoutvlaktesgaan. Een van mijn hoogtepunten! We gingen met een rode jeep op pad, samenmet nog twee Nederlanders en twee wat oudere Spanjaarden. We zouden 3 dagen gaan rondrijden. En wat zie je, zout zout en zout! Een grote uitgestrektewitte vlakte. Echt heel erg mooi. Bekijk de foto´s maar. Daarna nog in een wat meer woestijn omgeving rondgereden. We sliepen in een zouthotel,Bart en ik waren de bofferds met en eigen kamer!En de tweede nacht was het echt afzien.We sliepen met6 man op een kamer, zonder verwarming. Buiten was het denk ik zo´n -15 met veel wind. Ik kan me niet heugen dat ik het zo koud heb gehad. We moesten om 4 uur opstaan. Dubbele broek, 3 truien aan. In de jeep.. ook geen verwarming, die was kapot! We hadden trouwens een chauffeur bij ons en een vrouw die voor ons kookte. De chaueffeur hadvaak niet echt een idee waar we waren, want ik hij moest telkensde weg aan de vrouw vragen!Ook onderweg nog een lekke band, gelukkig nog een reserve wiel. En gelukkig geen tweede lekke band, want aders hadden we echt een problem. Want je komt amper iemand tegen op de weg. Maar de zoutvlaktes zijn echt een aarader, een van de mooste dingen diewe op onze reis hebben gezien! Roze Flamingo´s,lama´s, gekleurde meren, geizers.. en kou helaas! Maar absoluut de moeite waard. Daarnaop de 3e dag naar San Pedro de Atacama in Chili. Waar ze weer schone wc´s, mannen met moderne kapselsen snel internet hebben! Want Bolivia is in dat opzicht wel een beetje een viezig hol. Maar wel met leuke mensen!